Wie zijn jullie?
Ik ben Wilma Schoorl en ben getrouwd met Dim Schoorl. Wij hebben 4 kinderen. Onze dochters Francis en Mandy hebben beiden op handbal gezeten. Onze zonen Ben en Tim hebben alle twee bij DSOV gevoetbald.
Ik ben Patricia Willemse, 53 jaar oud. In het dagelijks leven ben ik administratief medewerkster bij SLB-diensten in Amsterdam. Ik ben getrouwd met Robin Willemse (keeperstrainer bij DSOV 1) en samen hebben wij twee dochters: Romy (die tot voor kort handbalde bij DSOV) en Ilse die voetbalt in de VR2. Kortom een heel gezin dat betrokken is bij de club.
Sinds wanneer zijn jullie betrokken bij DSOV?
Wilma: Nadat wij in 1987 in Vijfhuizen zijn komen wonen ben op handbal gegaan om meer mensen te leren kennen hier. Het was mijn eerste kennismaking met DSOV. Een heel aangename kennismaking.
Patricia: Ik ben betrokken bij DSOV sinds Romy begon met handballen ongeveer 17 jaar geleden. Zo was ik wisselcoach bij de handbal, deed ik de ledenadministratie en hielp ik bij de leuke handbalkampen.
Wat doe je of deed je bij DSOV?
Wilma: Ik vind het leuk om vrijwilliger te zijn omdat je iedereen spreekt en tegenkomt. Van de maandagploeg tot de trainer/coaches en de spelers van alle teams. Jong en oud, het maakt niet uit. Ik heb de teams van Francis en Mandy gecoacht en ben handbalscheidsrechter geweest. Ik heb in de handbalcommissie gezeten en ben later voorzitter van deze commissie geweest. Samen met Sandra de Bruijn en Linda Haggerty organiseerde ik het handbalkamp. Ook heb ik in de Paastoernooicommissie gezeten. Altijd mooie en drukke dagen. Tegenwoordig regel ik de kantinediensten op de zaterdag en de zondag.
Patricia: Ik ben wisselcoach bij de handbal geweest, heb de ledenadministratie gedaan en ik heb geholpen bij de leuke handbalkampen.
Nu houd ik mij bezig met het verzorgen van de VOG’s (verklaring omtrent het gedrag) voor zowel de voetbal als voor de handbal. Verder verzorg ik de barbezetting als het 1e elftal van de voetbal thuis speelt op zondag. Inmiddels hebben we een leuke ploeg hiervoor.
Ook zit ik bij het sergeantenteam. Dit houdt in dat je op zaterdag/zondag de kantine opent of sluit en de mensen die starten met de bardienst een beetje op weg helpt. Op dit onderdeel ontbreekt het nog wel eens aan vrijwilligers en zijn we hard op zoek naar mensen. Mocht het je leuk lijken en zou je wel eens willen zien hoe dat gaat dan nodig ik je graag uit om een keer binnen te komen lopen.
Wat maakt DSOV voor jou de moeite waard?
Wilma: Ik kom er graag omdat het altijd gezellig is op de club. Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat je er onder het genot van een kop koffie, een frisje, een biertje of een wijntje mensen leert kennen.
Patricia: DSOV is voor mij de moeite waard omdat het nog altijd een dorps-voetbalclub is waar iedereen elkaar kent en er gemoedelijk met elkaar wordt om gegaan.
Wat wil je DSOV meegeven op weg naar de 100?
Wilma: Wat ik mee zou willen geven: we hebben nog heel veel vrijwilligers die vroeger gevoetbald of gehandbald hebben of waarvan de kinderen vroeger bij DSOV gespeeld hebben. Al deze mensen komen al heel lang helpen bij DSOV.
Kijk maar naar de schoonmaakploeg op maandagochtend. Op een enkele uitzondering na allemaal mannen waarvan hun kinderen en zelfs hun kleinkinderen bij DSOV zitten of gezeten hebben. De meesten zijn al heel lang met pensioen, maar tóch zijn ze elke maandag present Petje af voor deze mannen want zonder hen en andere vrijwilligers kan de club niet blijven draaien.
De generatie van nu is minder betrokken met de club dan vroeger. Toen kwamen de teams gezamenlijk met elkaar wat drinken na de wedstrijd. Dat mis ik een beetje bij de jeugd.
Er is altijd wel wat te doen op de club vooral in de kantine. Het zou fijn zijn als er wat vrijwilligers bij komen want dan kunnen we de huidige vrijwilligers wat ontlasten in hun werk voor de club. Wie in het weekend wat tijd over heeft is van harte welkom. Al is het maar een uurtje Als we met zijn allen een steentje bijdragen dan kunnen we hopelijk het volgende en heel bijzondere jubileum vieren.
Patricia: Momenteel zitten we in een moeilijke tijd. Wel voetballen/handballen dan weer niet spelen. Wat ik de club wil meegeven is dat we met z’n allen de moed erin moeten zien te houden en hopen dat dit alles bij het 100-jarig bestaan ver achter ons ligt zodat we er een mooi feestje van kunnen maken. Maar vooral: blijf gezond!
Naast deze mooie inkijk van een DSOV-er, is er ook nog historisch beeldmateriaal beschikbaar over de club: https://www.youtube.com/channel/UCpMhqDT80fMy41T_zO72OkQ/videos
