Cookie beleid DSOV

De website van DSOV is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Binnen de site worden er op dit moment geen analytische cookies gebruikt.

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

DSOV 1 op de rand van kampioenschap

DSOV 1 op de rand van kampioenschap

DSOV 1 (zon)

1 - 1

TAC'90 1 (zon)

2'

Competitie

Mannen, 1, 2e klasse C

Datum

20 mei 2018 14:00

Scheidsrechter

A.G.J. van Loenen

Accommodatie

Onbekend

Vandaag de laatste thuiswedstrijd van het reguliere seizoen tegen TAC’90 en er moest gewonnen worden om de kans te houden op kampioenschap. Daarom alles uit de kast op de Zijdewinde in Vijfhuizen. Pupil van de week was Jonathan Bucumi, wedstrijdsponsor Visotek Beveiliging. 

Dat “alles uit de kast” bestond allereerst uit een uitnodiging aan het laatste DSOV 1 kampioensteam dat sinds mensenheugenis (1984) in de boeken staat, aan alle ereleden en erevoorzitters en aan onze trouwe sponsoren om onder het genot van een bakkie koffie met gebak het verleden nog eens terug te zien en om de wedstrijd voor te beschouwen. Een mooie reunie en een goede opmaat voor de klapper van de middag.



Een primeur deze middag was het feit dat voor het eerst sinds lange tijd entree werd geheven. Gelukkig viel de schade mee, ook al omdat daarmee meteen een lot gekocht was voor de blinde pool die bij winst een aardig bedrag zou opbrengen. Met betaling met muntjes en met een buitenbar was DSOV klaar voor de verwachte grote opkomst.

En inderdaad was de opkomst groot. Gewoon omdat het DSOV legioen hondstrouw is, omdat het prachtig weer was, omdat vele andere belangstelenden een kijkje kwamen nemen en natuurlijk omdat het om het echie ging. TAC’90 had nog namelijk ook nog belangen om een periodetitel. Ook het Haagse legioen was dus ook goed vertegenwoordigd. De DSOV jeugd was voorzien van toeters om de helden naar de overwinning te blazen.

Na een spetterend en vurig begin was de wedstrijd was nog geen minuut oud of DSOV pakte brutaal een voorsprong. Een eerste aanval van DSOV met een bal van Hernan Noorman naar Bianco Carolina die zijn tegenstander daarop uitkapte en met zijn chocoladebeen de bal de touwen injoeg (1-0). Een verbaasd maar uitgelaten legioen stond daarmee direct op de banken. Echter, de vroege voorsprong betekende niet dat DSOV gemakkelijk en vrijer kon spelen. In tegendeel, het was TAC’90 dat de lakens uitdeelde en de DSOV verdediging keer op keer op proef stelde. Vooral de nummer 11 van de Hagenezen was alom aanwezig en voortdutemd een gevaar. Gelukkig was keeper Jesse Molenaar, die de geblesseerde Danny van er Giezen gewelidig verving, scherp en wist een paar bijna zekere goals te neutraliseren. DSOV spartelde wel tegen maar kon slechts sporadisch tegenstoten plaatsen. Eigenlijk wonder boven wonder wist DSOV de rust met de kleine voorsprong te bereiken. Intussen was het nieuws van de wedstrijd Teylingen – VUC (de concurrent) niet zo positief. Met een voorsprong van 2-0 stond VUC dus nu virtueel boven DSOV in de rangschikking voor het kampioenschap.

Na rust wist DSOV zich iets beter te meten met de behendige spelers van TAC’90.  De eerste grote kans was zelfs voor DSOV maar het schot van de rand zestien ging rakelings over. Nog een aantal kansjes gingen ook de mist in. De spelers van TAC’90 leken wat vermoeid te raken maar kregen tegen het einde van de wedstrijd blijkbaar weer nieuwe energie want alweer werd het DSOV goal bestookt. Toen de spits van TAC'90 een vrije doorloop kreeg naar het DSOV doel hield het DSOV legioen de adem in. Door getwijfel en een goede Jesse werd ook deze kans geen doelpunt tot grote frustratie van diezelfde spits waarbij hij vooral de schuld zocht bij anderen. Bij Teylingen – VUC ging het voor DSOV de goede kant op. Het was intussen 3-3 en vlak daarop zelfs 4-3. Dat betekende virtueel drie punten voorsprong van DSOV op VUC. Helaas kwam het niet zover. TUC’90 kreeg na zo’n 80 minuten een strafschop toegekend door de veel te veel aanwezige scheidsrechter. De strafschop werd onhoudbaar ingeschoten (1-1). Hoewel het van de spanning nog wat billen knijpen bleef, bleef dit ook de eindstand.

Zo staat DSOV nu met nog een wedstrijd te gaan aan kop van de competitie met 1 punt voorsprong op concurrent VUC dat uiteindelijk met 4-3 verloor van Teylingen.

Speler van de wedstrijd werd Jean Pierre Kerkeboom die weer als een generaal op het middenveld bergen werk verzette. Door een onbegrijpelijk gemakkelijk gegeven gele kaart wegen vermeend tijdrekken zal JP helaas de laatste wedstrijd verstek moeten laten gaan. 

De buitenbar deed nu goede dienst, want niet alleen moesten alle emoties weg gespoeld worden, ook het zonnetje had vele kelen dorstig gemaakt. Vele blije en opgetogen DSOV gezichten en een berustend TAC’90 legioen. Het bleef nog lang letterlijke en figuurlijk zonnig op het DSOV terras. Voor de kinderen verscheen een speelkasteel. Zou het inderdaad gaan lukken volgende week???

En ja, die volgende week is uit in Roelofarendsveen tegen DOSR. Nog een overwinning en DSOV is kampioen. De spelers gaan met de bus, voor de supporters gaan we ook bussen regelen want hoe meer supporters, hoe meer kans.  Nadere informatie volgt.

Een nog natrillende verslaggever (helaas geen winnaar van de blinde pool.....) 

Meer foto's volgen.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!