Cookie beleid DSOV

De website van DSOV is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Binnen de site worden er op dit moment geen analytische cookies gebruikt.

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Dit is mijn club nr 13

Dit is mijn club nr 13

2 april 2022 9:45


Oei, 13, ongeluksgetal. Maar dat laat ons niet weerhouden van deze editie van onze rubriek in het kader van het 90-jarig bestaan van DSOV, met daarin uitgelicht DSOV-ers die iets doen voor de club en haar leden. Vijf vaste vragen en deze keer in de spotlights Ton Mesman. DSOV is al dik 60 jaar (!) zijn club.

140604F_008.jpg

Wie ben je?

Ik ben Ton Mesman, 74 jaar en getogen in Vijfhuizen, inmiddels 52 jaar getrouwd met Riet Verdegaal, 71 jaar. Wij hebben 3 kinderen Rob, Mario en Tamara en  8 kleinkinderen.

Rob is naar de scouting gegaan en Mario heeft gevoetbald en Tamara heeft op handbal gezeten. Allebei natuurlijk bij DSOV.

Mijn vrouw heeft zich  jarenlang met een groepje vrouwen bezig gehouden met het clubblad (vouwen/inleggen/nieten/etiketteren)

Sinds wanneer ben je betrokken bij DSOV?

Als voetballer toen ik een jaar of 11/12 was, in mijn tijd had je alleen senioren. junioren en aspiranten. En automatisch kwam je bij DSOV terecht, want als je in Vijfhuizen wilde voetballen dan was er maar één keus: DSOV. Andere mogelijkheden waren er niet.

Wat doe je of deed je bij DSOV?

Wanneer ben ik begonnen met vrijwilligerswerk, dat is denk ik een lang verhaal. Mijn vrouw weet niet beter of er was altijd DSOV.

Mijn vader was in 1963/1964 nauw verbonden met de bouw van het clubhuis op het toen nog kale complex en zodoende was ik al met hand en spandiensten actief op de bouwplaats, ik was toen 17 jaar.

Ik heb ongeveer 30 jaar gevoetbald, waaronder na de aspiranten en junioren in de Zaterdag 1 en vervolgens jarenlang in het 4e en 6e elftal Ik speelde in de spits, een ouderwetse midvoor en heb in de loop der jaren heel wat doelpunten gemaakt. Het was net als nu met tennissen, ik miste de makkelijkste ballen maar maakte onmogelijke doelpunten.

Na mijn voetbaljaren heb ik een aantal jaren de voetbaltoto geregeld. Weet u het nog? Het formulier invullen met een kruisje voor winst, verlies of gelijkspel. Mijn werk was het innemen van de formulieren, een zegeltje erop plakken en inleveren op vrijdagavond uiterlijk 20.00 uur bij het bondsbureau van de HVB in Haarlem.

Ik ben ook betrokken geweest bij de eerste jeugdcommissie en heb toen namens de jeugdcommissie in het bestuur gezeten. Vervolgens ben ik jarenlang (1970/1976) wedstrijdsecretaris en consul (keuren velden) geweest. Daarna vanaf 1976 tot 1993 algemeen secretaris, waarbij onder meer een Dagelijks Bestuur met Jan van Santen en Eric Haal alsmede met Arie Tober en Simon Groot.

Het spreekt denk ik voor zich dat ik in al deze jaren aardig wat leuke en minder leuke dingen heb meegemaakt. Waar moet je dan aan denken?

De successen van het 1e  team met promotie en het winnen van het  Haarlemmermeer Toernooi en de FABAS bokaal springen er uit. Maar ook degradatie, aannemen en ontslaan van trainers, oplossen van vacatures, indeling teams, verbouwingen, vergunningen, relatie KNVB, sponsoren, statuten, geldleningen,  sleutels etc. , kortom in de loop der jaren kwamen telkens weer dezelfde problemen naar voren.

Nadat ik geen deel meer uitmaakte van het bestuur heb ik nog van 1993 tot 1999 bardiensten gedaan op de donderdagavond. Vervolgens heb ik, na een hartinfarct, enkele jaren pas op de plaats gemaakt. Waar ik ook nog bij betrokken ben geweest zijn de diverse jeugdsportkampen in Appelscha,  Nijmegen en Doetinchem en niet te vergeten de nodige jubileumcommissies 50 jaar, 60 jaar en 75 jaar.

In 2005 ben ik met pensioen gegaan en kon ik de roep van Harry Hiskemuller om in de maandagmorgenploeg te komen niet langer afwijzen.

Zodoende ben ik nu met nog wat oud-bestuursleden op maandagmorgen te vinden bij DSOV. Ik houd me nu nog bezig met de trainerskleding/sleutels/wedstrijd- en trainersballen en meer van die dingen.

Wat maakt DSOV voor jou de moeite waard?

Het is een fijne dorpsclub waar ik graag kom, om naar het voetballen te kijken en een praatje te maken en om vrijwilligerswerk te doen.

Wat wil je DSOV meegeven op weg naar de 100?

Dat we nu een mooi feest krijgen en dat we er naar streven dit ook in 2032 bij het 100-jarig bestaan te doen.

Laten we er met zijn allen voor zorgen dat DSOV een gezellige dorpsclub blijft.

 

Naast deze mooie inkijk van een DSOV-er, is er ook nog historisch beeldmateriaal beschikbaar over de club: https://www.youtube.com/channel/UCpMhqDT80fMy41T_zO72OkQ/videos

 

 

 

 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!