DSOV is in de winning mood en boekt de derde overwinning op rij (0-3)

Het is waterkoud… dus ‘gelukkig’ een uitwedstrijd. Na een eindelijk op stoom rakend Oranje mogen onze Rood Witte Helden het opnemen tegen VVZA dat staat voor Voetbal Vereniging Zeehelden Amersfoort. Uiteraard is Amersfoort geen kustplaats. De clubnaam is ontstaan uit het feit dat het voetbalveld zich in de Zeehelden buurt bevond. In de hedendaagse cancel cultuur is het de vraag hoelang dit nog Zee’helden’ kunnen zijn…….

John manoeuvreert zijn bus minutieus door de smalle straatjes en daar doemt een dan nog verlaten sportcomplex op. En daarmee ook mooie herinneringen. Zes jaar geleden vierden we hier nog, vanuit de nacompetitie, de promotie. Wie herinnert zich niet de sprint van Thierry van Veen in zijn fluoriserend groene string over het hoofdveld van onze Amersfoortse vrienden ? Het lijkt alweer lang geleden…..

De selectie is compleet, Lex is onze trainer en de supportersschare wat beperkt (maar niet minder fanatiek).
Een waterkoude aftrap. De supportersschare van VVZA bestaat voornamelijk uit ouders/broertjes/zusjes van de spelers. 

Er wordt hard gewerkt en DSOV is de bovenliggende partij. Sil en Jazz heersen in de achterhoede en Danny zet met zijn impulsen de voorwaartsen aan het werk. Er wordt weer ietwat vreemd aangekeken tegen onze luidruchtige achterban, maar onze mannen voelen zich zeker gesteund. De eerste helft blijft het een schaakpartij met aan beide zijden geen uitgespeelde kansen. Vandaar dat met de rust de brilstand nog op het bord staat.

Even lekker warmen in het clubhuis waar het inmiddels gezellig druk is geworden. Het ‘broodje speklap’ blijkt uitverkocht maar de kantinebeheerder heeft nog een heerlijke tomatensoep en broodje bal op het menu staan. Dat komt goed uit, want John, de chauffeur, heeft aansluitend aan ons nog een ritje met Koreanen. “We moeten om kwart voor vijf weg!” Hoewel de blessuretijd tegenwoordig regelmatig uit de klauwen giert blijft hij er vertrouwen in houden.

De tweede helft laat veel heen en weer geschuif en weinig noemenswaardige voetbalfeiten zien maar in de 75ste minuut vindt Lex het tijd om vers bloed te brengen. Vince de Kwant en Leroy SPrengers gaan de aanval van nieuwe impulsen voorzien. Twee minuten later is het een schitterende flipperkast en na een inzet van Bianco Carolina weet uiteindelijk Leroy de bal tegen de touwen te werken (0-1). Het vertrouwen in een goede afloop begint zich uit te betalen.



VVZA moet de verdedigende stellingen verlaten en biedt daarmee ruimte voor DSOV dat de wedstrijd naar zich toe wil trekken. In minuut 80 zet Danny Rathebe de bal voor en rondt Spiros Lomis koelbloedig af (0-2). Robert Paparazzi weet dit moment feilloos vast te leggen op de gevoelige plaat. Met deze goal is ook meteen het verzet van VVZA gebroken. 



Het was mooi om te zien dat de bank vandaag in de aanval het verschil kon maken. Leroy schiet in minuut 90 de 0-3 op het bord en de scheids fluit direct daarna af. Blijkbaar had hij het koud. Een beetje jammer voor onze gelegenheidsspits Koen Duijtshof. Die had ook wel een goaltje mee had willen pikken.

Een prima resultaat mannen! Positiviteit in het veld doet een hele hoop. 
Met opgeheven hoofd de A1 weer afgezakt naar de Zijdewinde onder het genot van een lekkere versnapering. 

Volgende week, 11 december, de laatste voor de winterstop ‘thuis’ tegen Sporting ’70 aan de Zijdewinde. We gaan uitpakken met veel gezelligheid. “Waar schijt de Koe ?”op het hoofdveld en uiteraard aansluitend een mooie loterij. Live muziek, warme chocolademelk en glühwein. Geen excuus om niet te komen, lijkt me. Dus kom onze mannen aanmoedigen! Dan gaan we vol vertrouwen het nieuwe jaar in. 

Heb je nog geen lot voor “waar schijt de koe ?” Laat het even weten, live of via [email protected]. Dan regelen we het nog even.

Tot zondag.
Uw verkleumde maar hartverwarmde verslaggever

Voor meer foto's, klik hier